Τι Συνέβη φέτος στο save μου, ή αλλιώς Το Unemployed save μου για το FM2016. (part 1)

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, αφού σταμάτησα να επεξεργάζομαι το παιχνίδι ξεκίνησα ένα save χωρίς διπλώματα, με στόχο να φτάσω όσο πιο μακριά γίνεται και γιατί όχι στην αγαπημένη μου ομάδα. Για να γίνει λίγο πιο ωραίο στο μάτι και εύκολο στο να μη χαθείτε, θα σας παρουσιάσω τι έκανα ανά ομάδα, με μικρές ανέκδοτες ιστορίες που μπορεί να θυμηθώ στην πορεία. Δυστυχώς δεν έχω screenshots από όλους τους παίκτες που θα ήθελα να σας δείξω, αλλά θα σας postάρω τις βιογραφίες τους και ό,τι άλλο σχετικό βρω.

Ιωνικός (2015-2017)

Η πρώτη ομάδα που με εμπιστεύτηκε ήταν ο Ιωνικός Νικαίας. Αρκετά ρεαλιστικό -κατά τύχη- μιας και μένω στα σύνορα Νικαίας-Κορυδαλλού. Ήταν λίγο controversial αυτή η πρόσληψη γιατί μένω δίπλα στο γήπεδο της Προοδευτικής, αλλά αυτά τα μικρά όμορφα έχει το FM. Η ομάδα ξεκινούσε στην Γ' Εθνική κατηγορία με στόχο την παραμονή. Το υλικό δεν ήταν καλό, αλλά μετά από μία σειρά δανεισμών από μεγάλες ομάδες της Superleague (ΟΣΦΠ-ΠΑΟ-ΑΕΚ), κατάφερα να φτιάξω έναν νεανικό κορμό που θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει.

Τελικά τα καταφέραμε, με πολλές δυσκολίες, αλλά σημασία είχε το γεγονός ότι ξεφύγαμε από τη Γ' Εθνική και από την πρώτη χρονιά η ομάδα επέστρεψε στην Β'. Μεγάλος ο ανταγωνισμός, αλλά πλέον έπρεπε να κρατήσουμε τους δανεικούς και να ενισχύσουμε όπως μπορούμε το roster.

Βαθμολογία Γ' Εθνικής, 2015-2016:

Best Eleven Ιωνικού, 2015-2016:

Τη δεύτερη χρονιά του save, ο στόχος ήταν η παραμονή στην κατηγορία. Ο κορμός είχε διατηρηθεί, είχαμε ενισχυθεί ως ένα βαθμό, πίστευα ότι εύκολα ή δύσκολα θα σωθούμε. Και έτσι έγινε, η 11η θέση με 10 βαθμούς διαφορά από την επικίνδυνη ζώνη γιορτάστηκε σαν επιτυχία, γιατί τα media της εποχής εκείνης μας είχαν φαβορί για φούντο. Στο τέλος της season όμως είδα ότι οι περισσότεροι δανεικοί θα έφευγαν, η διοίκηση δεν είχε σκοπό να μου δώσει κάποια χρήματα ή βοήθεια για κάποιο δίπλωμα προπονητικής και έτσι αποφάσισα να αποδεχθώ την πρόταση του Παναιτωλικού της Superleague.

Βαθμολογία Β' Εθνικής, 2016-2017:

Best Eleven Ιωνικού, 2016-2017:

Παίκτης της θητείας μου στον Ιωνικό: Μιχάλης Neumann.

Ο Μιχάλης ήταν ο ηγέτης της ομάδας μου και τα 2 χρόνια που έμεινα στον Ιωνικό. Δανεικός αρχικά και μετά μόνιμος αφού έληξε το συμβόλαιό του, είχε το μεγαλύτερο avg.rating στην ομάδα, ήταν ο κύριος δημιουργός, αρχηγός αλλά και σκόρερ στα πιο κρίσιμα σημεία. Έμεινε άλλα 2 χρόνια αφότου έφυγα και στη συνέχεια έκανε μια σχετικά καλή καριέρα, χωρίς όμως να κάνει το μεγάλο μπαμ.

Παναιτωλικός (2017-2020)
Μετά από 2 επιτυχημένα χρόνια στον Ιωνικό, αποφάσισα να αναλάβω την ομάδα του Αγρινίου, η οποία πάλευε να μείνει στη Superleague. Όταν έφτασα η ομάδα ήταν προτελευταία, αλλά χρόνος υπήρχε. Με λίγες αλλά καλές μεταγραφές σωθήκαμε και είχαμε πλέον το χρόνο να φτιάξουμε μια ανταγωνιστική ομάδα.

Βαθμολογία Superleague, 2017-2018:

Best Eleven Παναιτωλικού, 2017-2018:

Τη δεύτερη χρονιά στο Αγρίνιο, μπόρεσα να φέρω την ομάδα στα μέτρα μου και οι επιλογές μου με δικαίωσαν. 4οι στο πρωτάθλημα, πορεία στο κύπελλο και εντυπωσιακό ποδόσφαιρο κατά διαστήματα. Το μέλλον διαγραφόταν λαμπρό. Η ομάδα ήταν τρομερή στις αντεπιθέσεις και απέναντι σε ισάξιους ή υποδεέστερους αντιπάλους είχε την ποιότητα για να βγει νικήτρια.

Βαθμολογία Superleague, 2018-2019:

Best Eleven Παναιτωλικού, 2018-2019:

Την τελευταία μου χρονιά στον Παναιτωλικό (ναι ξέρω, spoiler), η ομάδα ήταν καλύτερη από ποτέ και αν ο Παναθηναϊκός δεν ήταν σε υπερβολικά καλή κατάσταση, θα ήμασταν πρωταθλητές. Προφανώς και η μόνη του ήττα ήταν από εμάς, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να κάνουμε το θαύμα. Μπροστά είχα 2 κανόνια μετά το τέλος του δανεισμού του Vadala (περισσότερα σε λίγο), το κέντρο έτρωγε σίδερα και η άμυνα ήταν πολύ σταθερή. Αλλά είπαμε, αυτός ο Παναθηναϊκός ήταν too good για μας. Η ξενέρα ήταν τόσο μεγάλη, που αποφάσισα (λανθασμένα θα πω τώρα, 15 χρόνια μετά) να πάω στην Ιταλία, για να αναλάβω μία από τις ιστορικότερες ομάδες της. Coming soon...

Βαθμολογία Superleague 2019-2020:

Best Eleven Παναιτωλικού 2019-2020:

Παίκτης της θητείας μου στον Παναιτωλικό: Guido Vadala.

Μπορεί να μην ήταν μέλος της χρυσής γενιάς που έφτασε στην υψηλότερη θέση στην ιστορία του Παναιτωλικού, αλλά σίγουρα ήταν ο πιο σημαντικός παίκτης που είχα σε οποιαδήποτε ομάδα σε αυτό το save. Στο καλό του βράδυ ήξερα ότι δε χάνω από κανέναν, στο κακό του βράδυ ήξερα ότι χρειάζεται μία στιγμή για να μας σώσει. Σε όλα τα κρίσιμα ήταν εκεί, μας πήγε μόνος του στην τετράδα το 2018/19 και μετά έφυγε για να κάνει μια αρκετά καλή Ευρωπαϊκή καριέρα. Πλέον είναι Διευθυντής Ακαδημιών, στα 35 του χρόνια.

Η συνέχεια αργότερα, μόλις μαζέψω υλικό από το save. Ελπίζω να σας φαίνεται ενδιαφέρον.